Με επείγουσα εγκύκλιο του υπουργείου Υγείας δίνεται εντολή στις Διοικήσεις των Νοσοκομείων να συνεχίσουν κανονικά τις συμβάσεις και τη μισθοδοσία των επικουρικών γιατρών και επικουρικού προσωπικού, ακόμη και στις περιπτώσεις που αυτές έχουν υπερβεί τους 24μήνες, ενόψει επικείμενης νομοθετικής ρύθμισης που θα εισαχθεί σύντομα στη Βουλή (κλικ εδώ).

Το πρόβλημα ανέκυψε εξαιτίας δύο αποφάσεων Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, οι οποίες θέτουν ζήτημα νομιμότητας για τις πέραν της διετίας συμβάσεις επικουρικών, τις οποίες η ηγεσία του υπουργείου και τα Νοσοκομεία συνήψαν προκειμένου να δώσουν κίνητρο, ώστε να καλυφθούν με επικουρικούς γιατρούς και προσωπικό τα νησιά και οι απομακρυσμένες περιοχές.

Κάθε καλόπιστος άνθρωπος αντιλαμβάνεται πως θα μπορούσε να εγκαλέσει την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας για πολλά ζητήματα, όχι όμως και για την πρόθεσή της να στηρίξει και να καλύψει τους επικουρικούς γιατρούς, οι οποίοι όντως έχουν συνεισφέρει στη σταθεροποίηση του συστήματος σε μια από τις πιο δύσκολες στιγμές της ιστορίας του.

Αν έχουν για κάτι να αγωνιστούν τα συλλογικά όργανα δεν είναι προφανώς η διαιώνιση του θεσμού του επικουρικού, αλλά η προκήρυξη θέσεων μονίμων γιατρών και προσωπικού, ώστε να τις διεκδικήσουν οι επικουρικοί μέσω της αυξημένης μοριοδότησης που διαθέτουν και να βγουν από την εργασιακή ανασφάλεια που βιώνουν.

Δυστυχώς στο ζήτημα αυτό, πέρα από γενικολογίες και λεονταρισμούς, η ΟΕΝΓΕ και η ΠΟΕΔΗΝ ελάχιστα έχουν συμβάλει καταθέτοντας τεκμηριωμένες προτάσεις, διότι πιστεύουν ότι φορώντας την τήβεννο του  δημόσιου κατήγορου θα αποκομίσουν όφελος για τους πολιτικούς φορείς στους οποίους αναφέρονται. Πρόκειται για στρεβλή και κοντόθωρη αντίληψη.

Οι συνάδελφοι δεν αναθέτουν στους συνδικαλιστές ρόλο πολιτικού καθοδηγητή, αλλά υπερασπιστή των εργασιακών συμφερόντων τους.